Maleisië

Ola, ik zit in een van mijn vele lange busreizen dus heb weer tijd om mijn blog bij te werken. Momenteel ben ik op weg naar Singapore vanaf Melaka (Maleisië). Maar moeten eerst weer wat terugspoelen in het verhaal voor we daar zijn.

Want ongeveer 2 weken geleden ben ik voor het eerst Maleisië binnengekomen in Kuala Lumpur. Nog voor ik bij het hostel was begon het te regenen, gelukkig was dat wel maar voor ‘n uurtje. Na aanbevelingen voor diner was ik blij om te horen dat ze hier overal goed Indisch eten hebben. Wat toch nog steeds het beste eten in Azië is als je het mij vraagt. Die avond waren er een aantal aardige meisjes in mijn hostel. Met eentje had ik de volgende dag afgesproken om in de avond naar de beroemde Petronas Towers te gaan. Maar daarvoor heb ik zelf nog een bezoek gebracht aan de botanical garden, in het stille park midden in de stad. Evenals de nationale moskee waar ik helaas niet naar binnen mocht vanwege een dienst. En de marktjes in Chinatown en Central market. Deze dag begon het ook het weer te regenen en onweren, net toen ik op weg terug was naar het hostel. Ik ben er intussen achter dat er een vaste regenbui plaatsvindt hier in de middag. In de avond ben ik samen met mijn kamergenootje vertrokken naar de torens. Hier kwamen we op tijd aan om de water en lichtshow te zien. Om de honger te stille hebben we naderhand iets te eten gevonden in de populaire ‘strip’ met eettentjes. Omdat ik van anderen gehoord had dat Kuala Lumpur niet zo geweldig was, had ik de volgende morgen al een bus naar Penang geboekt. Niettemin, moet ik Kuala Lumpur meer credit geven dan er mij van tevoren verteld is!

Na een paar uur wachten op het busstation en een paar uurtjes in een comfortabele bus met een opdringerige rockband weirdo naast me, kwam ik in de avond aan in Penang. Of Georgetown, hoe je het wilt noemen. De stad zit vol met interactieve graffiti en kunst van verschillende artiesten, dat was de reden dat ik naar Penang was gekomen. Daar heb ik de volledige volgende dag ook aan besteed, om zo veel mogelijk van deze graffiti op te zoeken en ermee te poseren. Gelukkig was ik met een paar andere waardoor we afwisselend fotograaf speelden. Later die dag heb ik nog een nachtelijke bezoek aan de spoedeisende hulp gemaakt voor een van mijn reismaatjes, wat wel een interessante gang van zaken laat zien. Overigens is alles goed afgelopen, niks te ernstigs. De dag erop had ik me voorgenomen om te wandelen naar ‘Penang hill’, maar na het zien van het treintje nam mijn luiheid over en heb ik het treintje de heuvel opgenomen. Nu is heuvel wel een understatement, aangezien het treintje steil omhoog ging (ik dus blij dat ik niet ben gaan wandelen). Overigens was het een enorm commerciële bende boven op de berg. Ondanks dat het uitzicht mooi was, moet ik bekennen dat het ietwat teleurstellend was. Ik ben wel voor de goede orde naar onder gelopen. Naja tot halverwege dan, tot er een man op een scooter me wel achterop naar beneden wou rollen. En na 3 kilometer op verharde weg met dichtgegroeide bomen om me heen, zei ik daar natuurlijk geen nee tegen. In de avond ben ik met wat anderen naar ‘Little India’ gegaan, dit mocht ik niet missen voor ik zou vertrekken.

Volgende morgen weer vroeg op en ‘n bus in, deze keer zonder weirdo naast me. Er was wel een jongen die dezelfde kant uit ging, dus hebben we samen gereisd. Halverwege de dag kwamen we aan in Cameron Highlands. Vol met theeplantages en aardbei boerderijen. Waar we de volgende dag niet veel mee gedaan hebben, aangezien we met een paar meiden van het vorige hostel een wandeling door het bos hebben gemaakt. Wel aardbeien in chocolade besteld bij een tentje, dat kan ik natuurlijk niet weerstaan. Die dag erop hebben we iets meer aan de lokale cultuur gedacht en zijn we op een scooter naar thee plantages gegaan, de lokale markt en aardbeien geplukt bij een boerderij. Dat was overigens nog best lastig te vinden, aangezien de oogst al leeg geplukt was bij meeste boerderijen.

Nu stond er voor de volgende plek niet 1 bus op de planning. Maar in totaal 3 bussen en een bootplus, een enorm lange lunchpauze met een buschauffeur die wel ongesteld leek. Maar na een goede 12 uur kwamen we aan op de Perhentian Island. Hier kan je alleen maar ontspannen, door te zonnen op het strand of door te snorkelen of duiken. Glenn, de jongen waar ik nu al een aantal dagen mee reisde, ging duiken voor zijn gevorderde certificaat. Dit gaf mij de tijd om een aantal ‘fun dives’ te doen. Nu was de dag erop al volgeboekt, waardoor ik het moest doen met zonnen op het strand. Zwaar leven... Ik kwam er s avonds wel achter dat ik misschien iets vaker zonnebrand op had moeten doen, want was op sommige stukjes toch goed verbrand. Maar grootste deel was ik wat tinten bruiner geworden. Die volgende morgen ben ik na een rustig ontbijt in de middag gaan duiken. Nu moet ik zeggen dat de Filipijnen me al wel goed verwend heeft qua duiken, want het duiken was gaaf maar kon niet tippen aan Apo Island. Daarentegen had ik de volgende dag twee duiken gepland staan, waaronder een wrak. En dat heb ik nog niet eerder gedaan. In de ochtend ben ik eerst naar “wat (een van) de mooiste duikplek(ken)” rond het eiland moest zijn. Deze plek was ook erg mooi, helaas hadden we best wat stroming dus konden we niet alles zien van deze plek. En in de namiddag had ik de politie boot wrakken op het programma staan. En ‘lucky’ me was ik alleen met mijn dive master, wat voor mij over het algemeen betekent dat ik langer onder water kan blijven. Hier heb ik zelf door het wrak gezwommen, wat ik officieel niet mag doen met mijn certificaat, maar het was wel erg leuk! Plus heel veel aparte en exotische vissen gezien. Helaas was mijn camera leeg, waardoor ik niet heb kunnen filmen. In de avond heb ik nog een reisgenootje op gezocht die zich ook op het eiland bevond, en zijn we met een groep gaan eten. En zo waren mijn dagen op het eiland alweer ten einde. Ik had zo nog een week kunnen blijven, maar kan niet blijven plakken als ik alle andere plekken ook wil zien.

Terug op het vaste land na de bootrit splitsen ook de weg tussen Glenn en mij, en was ik weer terug op mezelf. Ik had weer een lange reis voor de boeg naar Taman Negara, het oudste regenwoud van Maleisië. In mijn hostel deelden ik mijn kamer met twee Engelse meisjes, die me lieten weten dat ze die avond de nachttour gingen doen. Ik heb me bij ze aangesloten en ben meteen na aankomst en wat avondeten op pad gegaan. Ik kreeg een ‘Freek in het wild’ gevoel bij deze tour, waar wel vooral op zoek waren naar insecten met zaklampen. Ik had gevaarlijkere en grotere dieren verwacht. Toch nog wel wilde zwijnen gespot. De volgende ochtend ben ik met de meiden een jungle wandeling gaan maken naar een schuilplaats in de jungle. Deze zou 11 kilometer zijn. Achteraf gezien was deze meer 20 kilometer, wat ons gevoel ook wel aangaf (noteer; enorm hoog luchtvochtigheid niveau). Het was wel absoluut de moeite waard. Het was dwars door de jungle met een brugloze rivier oversteek en zijn misschien in 6 uur een handvol andere mensen tegengekomen. Na het avondeten waren we allemaal zo uitgeteld dat we vrij vroeg zijn gaan slapen. De volgende morgen ben ik weggeslopen naar mijn bus terwijl de meiden nog lagen te slapen.

Eerst een bus naar Kuala Lumpur en vandaar een bus naar Melaka. Melaka, wat mij verteld was als een dorpje in dezelfde sfeer als Penang. Ik kwam daar laat in de avond aan na een lange dag reizen. Ja, reizen hier neemt zo goed als hele dagen in beslag. De volgende morgen na een langzame start, heb ik mijn Nederlandse ‘roots’ naar boven gehaald en ben fijn gaan rondfietsen. Eerst naar het busstation om bustickets te regelen naar Singapore. Die reis stond geboekt voor de dag erop, en na 1 overnachting, in de avond weer terug. Daarna kon ik de toerist gaan uithangen. Eerste stop was in een buurt waar de Nederlandsers vroeger gekoloniseerd hadden. Daar stonden rode bakstenen gebouwen zoals een kerk en ‘The Stadthuys’. Vandaar ben ik naar de andere kant van de brug gegaan waar een mix van moskee’s en Hindi tempels stonden. Na een break van de hitte in de verkoelende kamer in het hostel, ben ik in de avond naar de nachtmarkt gegaan. Hier stond een combinatie van verkooptentjes en ‘streetfood’. Zo had ik aan het einde van de dag best al een stuk van Melaka verkend. Het is een fijn, karakteristiek en lief stadje. Aangezien ik hier nog terug zou komen na Singapore kon ik er nog wat meer verkennen in de aankomende dagen.

Deze morgen vroeg ben ik vertrokken met de bus naar Singapore. Ik vergeet telkens dat het een eigen land is, waar ik denk dat het een deel van Maleisië is. Maar ik ga hier toch weer mooi nieuwe stempels voor krijgen in mijn paspoort, voor de collectie. In Singapore blijf ik 1 nacht slapen voor ik morgen in de avond weer terugreis naar Melaka. Ik heb begrepen dat het een erg prijzig maar schoon land is, dus dat zal ik gaan zien.

Na Singapore reis ik terug naar Melaka voor ik de 4de uitvlieg naar Java. Daar begint mijn 3-weekse Indonesië avontuur in Yogyakarta. Vandaar ga ik door naar Bali en hopelijk past Lombok ook nog in de planning. Heb hier ook al goede vooruitzichten gehoord om te duiken, dus daar kijk ik erg naar uit!

Liefs!