Cambodja - Vietnam - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Susanne Moonen - WaarBenJij.nu Cambodja - Vietnam - Reisverslag uit Hanoi, Vietnam van Susanne Moonen - WaarBenJij.nu

Cambodja - Vietnam

Blijf op de hoogte en volg Susanne

03 Februari 2018 | Vietnam, Hanoi

Ja hallo daar! De tijd vliegt voorbij sinds de laatste keer dat ik mijn blog geschreven heb. Ik heb ondertussen Cambodja ingeruild voor Vietnam. Ik was origineel gezien van plan om 2 volle weken in Cambodja te blijven, maar na ongeveer 10 dagen ben ik al doorgereisd naar Vietnam. Niet zozeer omdat Cambodja me niet beviel, maar om iets meer tijd in Vietnam te hebben. Dat, in plaats van nutteloos dagen op te vullen in Cambodja, het leek me wel een strak plan.

Maar eerst terug naar Cambodja, ik zou hier nu niet zitten als ik het busje naar Battambang niet had overleefd dus dat is alvast een meevaller. Het busje stopte ook haast voor mijn hostel dus dat kwam goed uit. Het viel me meteen op dat het hostel een brochure op de check-in balie had liggen voor ‘n dagtour in Battambang en een brochure voor bussen naar andere plekken in Cambodja. Dus die avond beide meteen geboekt, de dagtour gedurende de dag en in de avond met de nachtbus richting Phnom Penh. De tour was erg leuk om te doen, met 3 andere meiden van het hostel werden we in de ochtend opgehaald in een tuk-tuk. We hebben de lokale bevolking streekproducten zien bereiden zoals bamboo rijst, loempia’s, filo papier voor de loempia’s en rijstwijn (heel sterk!). Ook was er een ruïne tempel en een tempel op een berg omringd door apen. De apen overleefd was het tijd voor wat uiteindelijk het leukste deel van de tour was. Namelijk honderden vleermuizen die rond zonsondergang allemaal tegelijk uitvliegen op zoek naar eten. Een zwarte vloeiende lijn die de lucht vult, heel mooi om te zien!

Na het avondeten ben ik op de bus richting Phnom Penh gestapt en die bracht me fijn in de vroege ochtend in de hoofdstad. In mijn hostel een koppel gevonden die met mij een taxi wou delen naar 'S21' en 'The Killing Fields'. Voor degene die hier niet bekend mee zijn (ik was het in ieder geval niet voor ik erheen ging) 'S21' is een gevangenis waar rebellen en hoog opgeleide in de oorlog werden gemarteld en vervolgens vermoord. En aangezien na een tijdje er geen plek meer was voor de lijken hebben ze 'The Killing Fields' gecreëerd voor enkel executie van de gevangen. Een zeer indrukwekkend en somber verhaal hoe 'n man met veel macht het land zo op zijn kop heeft kunnen zetten, en hoe meer dan 1/4 van de bevolking is overleden door ondervoeding of moord. En dit is allemaal niet heel erg lang geleden, waar dit mijn opa en oma's generatie is. Om de dag iets minder heftig te maken ben ik in de avond met dit koppel wat biertjes gaan drinken en uit eten geweest.

De dagen erop zou ik, voor ik terug zou komen in Phnom Penh om mijn paspoort op te halen met (hopelijk) mijn Vietnam visum erin, doorbrengen op een bijna onbewoond eiland. Het hostel op het eiland Koh Rong Sanloem heeft een privé strand van 2 kilometer. Het eerst volgende gebouw is 50 min lopen en er is geen wifi of internet op het eiland. Kortom super mooi en een plek om volledig tot rust te komen. En om het nog een speciale touch te geven, heeft het oplichtend plakton in het water, wat je in het donker als een soort glitter in het water ziet. Werkelijk een prachtig plek! Als ik mijn visum voor Vietnam nog niet had geregeld was ik langer gebleven. Vanzelfsprekend heb ik die dagen dus ook niks gedaan behalve zonnen, lezen en in mijn dagboek geschreven.

Terug in Phnom Penh heb ik mijn paspoort met visum (yes!) opgehaald, rondgedarteld door de stad en een kookles gevolgd, voor de bus me de volgende ochtend naar Ho Chi Minh bracht.

Ik had goede hoop dat deze grensovergang minder corrupt en moeizaam zou zijn, en dat was het gelukkig ook. Aangekomen in Ho Chi Minh Kon ik vanaf de bushalte naar mijn hostel lopen en alvast het chaotische Ho Chi Minh ervaren. Tijdens de avondspits scooters kris kras door elkaar zien rijden. Voor de dag erna had ik een excursie geboekt naar de Chi Cu tunnels die in de Vietnam oorlog werden gebruikt door de guerrilla strijders. Ik moet eerlijk bekennen dat het verhaal eromheen indrukwekkender is dan de tunnels zelf. Maar ik heb het in ieder geval met eigen ogen kunnen zien en een stukje door de tunnel kunnen lopen. Die avond was er een voetbal wedstrijd gaande waar Vietnam tegen Oezbekistan speelden, de finale. Waardoor de stad oplichtte in rood met geel, de kleuren van de Vietnamese vlag. En zelf nadat de wedstrijd was afgelopen en ze verloren hadden, was er nog steeds feestvreugde in de stad. Waardoor ik zelf nog even op google checkte of ze wel echt verloren hadden. Ik had daarna nog een dag voor ik naar Hanoi zou vliegen. Die heb ik rustig aan gedaan met het bekijken van wat marktjes en oude typerende gebouwen. In de avond dik ingepakt met kleren in het 27 graden Ho Chi Minh richting het vliegveld om naar het koude 10 graden weer in Hanoi te gaan. Heel erg bizar dat het zomer kan zijn in een bepaald deel van Vietnam en winter in een ander deel. Ohh ja, ik zou mezelf niet zijn als ik me in de tijd zou vergissen. Gelukkig kwam ik erop tijd achter dat mijn vliegtuig 'n uur vroeger was dan ik dacht... Maar prima op tijd (met te zware bagage) mijn vlucht gehaald.

En toen stond ik daar in Hanoi midden in de nacht in de kou. Uiteraard geen hostel geboekt dus op de goede gok in de nacht bij een hostel aangeklopt en die hadden gelukkig plek. Ik had al wel een plan voor de aankomende dagen en die bestond uit de volgende dag vertrekken verder naar het noorden, naar een plek genaamd Ha Giang. Hier is het nog kouder en wou daar een 4-daagse scooter tour gaan doen. Dus eerst wat goedkope neppe, maar warme north face spullen aangeschaft om me in leven te houden op de scooter.

En in de namiddag zat ik al in de bus richting Ha Giang, en in de avond had ik een scooter, een map en een soort van plan. De route is een loop, dus in principe is het een vrij simpel concept. De eerste dag ben ik van Ha Giang door Quan Ba naar Yen Minh gereden. Rond de 100 kilometer door de bergen met een prachtig wisselende omgeving. In het eerste homestay waren er ongeveer nog 10 mensen en met 5 andere heb ik het plan gemaakt om de dag erop samen te rijden. De tweede dag ging de route van Yen Minh langs het noordelijkste puntje van Vietnam (tegen de Chinese grens aan) naar Dong Van. De weg naar het noordelijkste puntje was best lastig met grove stenen en een hoop modder en ook het koudste stuk van de gehele route maar wel gaaf. Dag 3 moest de mooiste van de 4 dagen zijn. God was met mij denk ik, want we hadden warempel een dag zon! En dat op het stuk dat de mooiste uitzichten geeft en waar je de blauw/groene rivier in het dal door de bergen ziet lopen. Waanzinnig! Halverwege deze dag is ons groepje ook opgesplitst en ben ik (uiteraard) meteen de weg kwijt geraakt maar uiteindelijk mijn weg terug gevonden. Deze dag ben ik terug naar Yen Minh gegaan via een route die door Meo Vac gaat. In hetzelfde hostel in Yen Minh weer een lading gezellige mensen ontmoet, die helaas allemaal omhoog gingen ipv naar beneden. En dat brengt me alweer aan de laatste dag van mijn scooter tour, terug naar Ha Giang. En hoe indrukwekkend het uitzicht de eerste dag had geleken was het niet meer zo indrukwekkend naar het zien van al het andere de afgelopen dagen maar absoluut nog steeds prachtig. Het mooie aan deze route is ook dat het nog niet door alle toeristen is ontdekt dus het is nog volledig naar toerisme gevormd. Zo stopte ik op de laatste dag bij een klein dorpje om ontzettend blije kinderen op me af te zien rennen en verwonderlijk keken naar mij, een westerling. Ze spraken 5 woorden engels, giechelden de gehele tijd terwijl ze me overal naartoe volgden. Een van de beste momenten op de trip. Rond een uur of 3 was ik terug in Ha Giang om de stad nog te kunnen bekijken voor ik de bus terug naar Hanoi had. Ik vond het jammer dat het zo snel voorbij was gegaan aangezien het zo mooi was daar, maar aan de andere kant ook blij om uit de kou te zijn, geen ijsblokje meer te zijn.

Die avond had ik de nachtbus terug naar Hanoi, waar ik sinds de ochtend ben. Vandaag een korte culturele dag gehad met een bezoek aan het mausoleum en 'Temple of Literature'. Waarna ik terug ben gegaan naar het hostel om te ontspannen en spullen uit mijn backpack te gooien die naar huis gestuurd gaan worden, aangezien die toch behoorlijk zwaar begint te worden.

Morgen heb ik nog een dagje in Hanoi. Ik denk dat ik het dichtbij het hostel ga zoeken, en door 'old quarter' ga lopen langs de winkeltjes. De dagen erop heb ik een 2-daagse tour geboekt naar Halong Bay en dan nog een extra dag in Hanoi. Daarna is het richting het warme(re) zuiden via Phong Nha naar Hue - Hoi An - Nha Trang - Da Lat - Mui Ne - Ho Chi Minh.

Liefs!

  • 03 Februari 2018 - 12:56

    Mariëlle:

    Hoi Susanne, wat een leuk verhaal weer. Ik weet nu al waar onze volgende reis heen gaat

  • 03 Februari 2018 - 13:15

    Thijs:

    Suus, wat schrijf je het toch leuk op. Ongekende talenten! En lekker actief, een echte traveller, geniet ervan!

  • 03 Februari 2018 - 15:16

    Paul:

    Suus, keileuk. Inspirerend verslag. Heb een paar keer hardop moeten lachen. Enjoy enjoy! Paul

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Susanne

Actief sinds 17 Sept. 2012
Verslag gelezen: 452
Totaal aantal bezoekers 26488

Voorgaande reizen:

12 Oktober 2017 - 31 Mei 2019

Wereldreis

09 Februari 2015 - 25 Juli 2015

Malta

20 September 2012 - 17 Juni 2013

Tarrytown, New York

Landen bezocht: