Indonesië

Ik ben ondertussen iets meer dan een halfjaar weg. Het is best gek om al zolang weg te zijn van huis en alle bekenden. Ondanks dat ik me nog niet verveeld, vindt ik het wel prima om de Aziatische cultuur ondanks te hebben vervangen voor New Zeeland.

Maar van die cultuur had ik alvast een voorproefje gehad toen ik een tijdje geleden arriveerde in Singapore. Dat was toch wel iets anders dan ik gewend was van Azië. Vanaf het busstation kon ik gemakkelijk met het super moderne metro systeem in het centrum komen. Aangezien ik maar een kleine tas mee had, kon ik meteen de stad gaan verkennen in plaats van eerst naar het hostel te gaan. Ik ben maar meteen begonnen met de meest toeristische attractie die Singapore aanbiedt, het Merlion park. Hier staat het standbeeld van de half leeuw/ half zeemeermin. Het gaf me beetje het gevoel van manneke pis, aangezien het niet een heel groot standbeeld was maar wel erg veel toeristen trok. Daarna ben ik doorgelopen naar het kunstmuseum en een enorme mall, die vooral mooi zijn om naar te kijken. Ik zou later op de dag nog terug komen naar dit stuk van de stad, en ben daartussen Chinatown gaan bezoeken en een foodhall. Deze waren zoals ik ze oud en vertrouwd gewend ben. Tegen het einde van de middag heb ik mezelf genesteld in "Gardens by the bay", gemaakte bomen van ijzer en planten die s avonds oplichten met een lichtshow. Daar heb ik dus ook gesloopt van het wandelen gelegen tot de show begon. Wat onbedoeld goed uitkwam omdat er opeens heel veel mensen een goed plekje zochten om de show te bekijken. Op weg naar huis heb ik over een drukbezochte verlichte brug mijn weg naar het hostel gevonden, waar ik bijna meteen in slaap ben gevallen. De volgende morgen wou ik er weer vroeg uit om de twee dagen in Singapore zo nuttig mogelijk te benutten. En die dag begon met de miniatuur versie van mijn favo Aziatische land, namelijk Little India. Hier heb ik door de marktjes gelopen en mezelf op een curry getrakteerd. Vlak naast Little India ligt Arab street, wat mijn laatste stop was voor ik met de bus terug zou gaan. Helaas begon het op weg daar na toe te stortregenen en hield het ook niet meer op. Waardoor ik dit niet meer echt heb kunnen zien.

Zo kwam ik in begin van de avond weer terug aan bij mijn hostel in Melaka. Hier had zich een hele groep verzameld die fietsend naar de drijvende moskee gingen voor zonsondergang, en dat stond nog op mijn lijstje om te zien. Dit was meteen een makkelijke manier om de nieuwe mensen in het hostel te leren kennen. Ik had daarna nog een volle dag over, ondanks dat ik het meest interessante van Melaka wel had gezien. Op uitnodiging van een mede hostel-ganger, ben ik die dag baantjes gaan trekken in het zwembad. En heb ik de avond doorgebracht met wat mensen van het hostel in een saté restaurant. Het concept van kaasfondue, maar dan met pindasaus. En daarmee was Maleisië bezegeld en was het de volgende ochtend tijd om met de bus richting het vliegveld te vertrekken. En vandaar op de vlucht richting Yogyakarta.

In een paar uur tijd stond ik eind middag in Yogyakarta. Via een organisatie had ik de tempel tour naar Borobudur & Pramaban geboekt voor de volgende morgen, om 4 uur zouden ze me oppikken bij het hostel. Dus op tijd naar bed was geen verkeerde gedachten. Na anderhalf uur rijden kwam het busje aan bij het uitzichtpunt waar we Borobudur heel klein in de verte met zonsopgang konden zien. Ondanks dat Borobudur het bedoelde punt was, had ik mijn aandacht meer gefocust op de gloeiende kleuren in de lucht en de tropische bomen die overal te zien waren. Na zonsopgang mochten we Borobudur in. Van buitenaf zie je een vierkante oplopende tempel, maar wanneer je de lagen betreed kom je uit in het middelpunt met de bekende ronde stupa’s. In iedere stupa zit een zittende Boeddha, absoluut een mooi bouwwerk om te zien. Na deze boeddhistische tempel was het tijd voor de hinduistische tempel, Pramaban. Dit had een andere constructie dan Borobudur, waar dit meerdere kleine tempels waren. Maar wederom ook weer prachtige tempels om te zien. Rond 2 uur ’s middags kwam ik terug aan in het hostel net voor het begon te regenen, en ik was best op. Ik had met een meisje dat ik tijdens deze tour had ontmoet afgesproken om later op de middag koffie te gaan drinken en zijn uiteindelijk ook uit eten geweest. Voor de volgende dag had ik via het hostel een transport tour geregeld voor de aankomende dagen om Mount Bromo en Mount Ijen te bezoeken. Deze tour pikte me de volgende morgen om 7 uur op en bracht me s avonds naar het hotel in de buurt van Mount Bromo na 12 uur rijden. Hier maakte ik me klaar om de volgende morgen wederom om 4 uur klaar te staan om Mount Bromo te beklimmen. Nu was mijn transport naar het beginpunt niet komen opdagen dus heb ik flink moeten doorwandelen om voor zonsopgang op de berg te zijn. Dit verdubbelde overigens ook de steile tocht van 6 km naar 12 kilometer. Maar bovenaan aangekomen was het zeker de extra moeite waard. Vanaf een smal pad zonder reling keek je recht de krater in van een actieve vulkaan en aan de andere kant steil naar onderen naar de weg die er beneden liep. Na een tijdje te hebben uitgerust en genoten van de rust was het tijd om terug naar beneden te lopen om op tijd te zijn voor het busje dat ons naar de volgende bestemming te brengen. En dat was een plaatsje dichtbij Mount Ijen, wat bestond uit misschien 6 straten. Voordeel was wel dat het hotel een jacuzzi had en met de koude temperaturen in de bergen was dat een fijne verrassing. Weer een kort nachtje en bleven de trend van 4 uur opstaan aanhouden voor de laatste uitdaging op Java voor mij, Mount Ijen. Dit was een iets andere berg dan degene die ik tot nu toe beklommen had aangezien deze ook een actieve vulkaan had maar met giftige stoffen. Daardoor moest een deel van de tocht afgelegd worden met gasmasker. Overigens had ik wel erg veel geluk aangezien deze berg tot 2 dagen ervoor gesloten was geweest met teveel uitstoot van deze stoffen waardoor er geen bezoekers meer op mochten voor 3 weken. Nu was de berg zelf open maar kon je helaas nog niet de krater in afdalen wat normaal mogelijk zou zijn. Ze lieten wel weten dat als je snel genoeg zou doorlopen je het blauwe vuur dat je normaal van in de krater ziet vanaf het uitzichtpunt kon zien. Met die gedachten in mijn achterhoofd heb ik als speed Gonzalez de berg beklommen en kwam daar met 5 andere als eerste aan en heb het vuur vaag kunnen zien. Hierna kwamen de tientallen andere ook aan op de berg en heb ik de zonsopgang bekeken. Daarna heb ik in alle rust naar beneden kunnen wandelen terwijl je andere mensen zwoegend omhoog zag komen. Toen iedereen eenmaal terug was bij de bus zijn we doorgereden naar de haven vanwaar ik op de boot naar Bali ben gestapt.

In een halfuurtje was de boot van Java in Bali en nog eens 2 uur later met een taxi kwam ik aan in Canggu. Door de vroege morgens kwam ik erachter dat ik de verkeerde datum had geboekt voor mijn hostel, ik kwam namelijk een dag te vroeg aan. Gelukkig waren ze aardig genoeg dat ik op de bank mocht slapen die nacht, en heb ik buiten een van de hutjes ingericht tot een klein paradijsje met een muggennet en een lading kussens, zag er oprecht knus uit. Tot mijn genoegen was dit ook een erg gezellig hostel, ik ontmoette namelijk meteen een aardig meisje die de volgende dag wilde gaan surfen en had met haar afgesproken om dat samen te gaan doen. Nu was het surfen een enorme flop. Van wat ik geleerd had in Sri Lanka was niet veel meer over, na anderhalf uur proberen gaf ik het op voor dat moment. Met de sterke golven is het ook best een workout die je doet. Omdat Canggu best een hipster stadje is kun je dus goed winkelen en heb je ontzettend lekker vegan/vegetarische eettentjes. Dus die hebben we na de workout maar uitgeprobeerd, tot groot genoegen van mijn vegetarische gestelsel. Voor mijn laatste dagje in Canggu heb ik lekker rond het zwembad gehangen en vooral niks gedaan, behalve eten dan. Ohh, en niet te vergeten wat je in Bali hoort te doen, een yoga sessie. Zo ben ik na vier nachten doorgereisd naar Ubud, wat maar een uurtje verder op ligt. Hier ben ik weer met hetzelfde meisje, Lauren, opgetrokken plus ook vrienden die ik in Vietnam ontmoet had. Met z’n vieren zijn we de eerste dag gaan toeren door de rijstvelden en watervallen rondom Ubud. Hier hebben we ook de duurste koffie in de wereld geproefd, Kopi Luwak. De koffiebonen worden opgegeten en uitgepoept door het “luwak” dier en daar wordt vervolgens koffie van gemaakt. Verrassend genoeg smaakte het beter dan ik had verwacht. Tijdens het avondeten aan het einde van de tour hadden we ook afgesproken om de volgende dag een kookcursus te doen. Hiervoor werden we ’s ochtends opgehaald en eerst naar de markt gebracht waar de producten gekocht worden. Daarna zijn we de ochtend en begin middag bezig geweest om 7 verschillende Indonesische gerechten te bereiden die we aan het einde hebben opgegeten. En het smaakte goed! Die avond hebben we nog wat laatste biertjes gedronken en naar live muziek geluisterd met z’n allen, daarna heb ik opnieuw afscheid genomen van het koppel. Samen met Lauren ben ik de volgende morgen met de boot naar Nusa Lembongan gegaan.

Hier hadden we voor de eerste twee nachten een bungalow geboekt met zwembad. Dat was even wat anders dan de hostels waar ik normaal aan gewend ben. Een van de dagen zijn we het eiland rond gegaan op een scooter en alle bezienswaardigheden bezocht. Zo zijn we langs de stranden, de marktjes, ’n blue lagoon en de prachtige rotsen gegaan waar de golven hard tegen aan sloegen. En aangezien dit een klein eiland is was dat goed te doen in een dag. Ook heb ik meteen navraag gedaan om te gaan duiken de volgende dag, en dat stond ook vast. En zo zat ik de volgende morgen om 8 uur op de boot om de eerste duik te starten. Met 2 andere meisjes en de dive master deed ik beide duiken, waar we naast het “normale” koraal en visjes ook schildpadden en haaien hebben gezien. Eerste keer dat ik haaien ben tegengekomen, dat was heel gaaf! Samen met deze meisjes ben ik in de avond nog een drankje gaan drinken. En ben ik de volgende morgen op de ferry gestapt richting Lombok.

Na een halve dag reizen kwam ik aan in Kuta. Wederom weer een gezellig hostel waar ik meteen een aantal meisje in mijn kamer ontmoette die blij waren om samen dingen te ondernemen. Die dagen erop hebben we alle kanten van Kuta bezocht. De eerste dag zijn we richting het oosten gereden op scooters naar een roze strand, een zeer hoge klif, een nationaal park en een uitzichtpunt voor zonsondergang. Het noorden was als volgt aan de beurt, en omdat het best ver weg was hebben we een privé auto genomen die ons die dag heeft rondgereden. Zo hebben we verschillende watervallen gezien waar je een douche in kon nemen of vanaf kon springen. Ook zijn we naar een traditioneel dorpje gegaan waar onder andere een paar jongens een stokgevecht demonstreerde. En eindigde we op een strand voor een mooi zonsondergang moment. De laatste dag was geweid aan het westen wat vooral draaide om de stranden. We zijn naar een professioneel surfstrand gegaan en een beginners surfstrand, voor we naar het strand zijn gegaan voor zonsondergang. Op dit laatste strand zagen we posters voor een feestje die dag, waar we besloten heen te gaan. Wat een beetje langzaam op gang kwam maar waar we uiteindelijk allemaal wel erg veel plezier hadden. Nu kon het voor mij niet te laat worden want die volgende morgen werd ik vroeg opgepikt om op de boottour naar Flores te gaan.

Tegen begin van de middag vaarde de boot de haven uit in Lombok op weg voor 4 dagen naar Flores. De boot was gevuld met 28 reizigers, allemaal ergens tussen de 20 en 30 jaar. De eerste dag hebben grootste deel van de dag doorgebracht op de boot waar we 1 keer zijn gestopt om te zwemmen. Nu kreeg ik in de middag jeuk op mijn been en tegen de avond was die jeuk verspreid van mijn been over mijn hele lichaam. Waardoor ik die nacht niet echt heb geslapen met de hitte in slaapzaal en de jeuk op mijn lichaam. Gelukkig kon ik de volgende morgen naar een zuster op een klein eiland die me allergie pillen heeft gegeven voor de rest van de bootrit. Daarnaast mochten we deze dag ook wat meer de boot af om te snorkelen bij een roze strand en naar een uitzichtpunt te wandelen. Deze avond besloot ik ook om buiten op de boot te slapen waar het een stuk koeler was. En dat was vooral mooi gedurende de nacht wanneer de sterren tevoorschijn kwamen en de zonsopkomst in de morgen. Deze derde dag op de boot konden we wederom snorkelen rondom een strand. Echter na het strand in de ochtend was het een groot deel van de tijd varen en was het vrij heet die dag met weinig wind, aka bakken in de zon dus. We zouden deze dag eigenlijk de Komodo dragons zien maar dat was ivm de hitte verschoven naar de volgende ochtend. Wel hadden we deze avond een klein feestje op de boot wat erg gezellig was. De Spaanse in onze groep hadden controle over de muziek dus goede dansmuziek. Mensen van andere boten kwamen onze kant op gezwommen om mee te genieten van het feestje. Gelukkig ging het feestje niet te lang door, aangezien ik buiten sliep was het fijn dat iedereen op gegeven moment naar bed ging zodat ik kon slapen. Zo kon ik nog een laatste nachtje genieten van de sterrenhemel en de zonsopkomst. De hoofdactiviteit van deze boottour was dan nu toch echt aangebroken namelijk de Komodo dragons. Een kruising van een krokodil en een grote hagedis. Samen met een aantal Rangers met stokken loop je in het park rond, desondanks was ik nog steeds best bang voor die beesten. Na deze wandeling in het nationale park waar deze beesten wonen, zijn we nog een strand gaan bezoeken voor we de haven van Flores in zouden varen. Hier konden we nog een laatste keer zwemmen en snorkelen. Rond 2/3 uur kwamen in de haven aan en was ik na vier dagen zout water best toe aan een douche. Met de hele groep zijn we die avond uit eten geweest voordat iedereen een andere kant op zou gaan. En die avond is afgesloten met een avond karaoke wat super gezellig was. De volgende morgen maakte ik me op voor de vliegreis van Flores terug naar Bali, waar ik later die dag zou uitvliegen naar Auckland. De vlucht had gelukkig geen vertraging of annulering wat blijkbaar vaker voor kwam. Waardoor ik een paar uur had voor de vlucht naar Auckland, die ik doorbracht in Starbucks.

Om 6 uur ’s avonds vertrok het enorme vliegtuig naar Auckland. Omdat ik vrij ver achterin het vliegtuig zat deelde ik samen met een vrouw drie stoelen. En ze liet me ook weten dat de vakantie bijna voorbij was in Nieuw Zeeland vandaar dat er zo veel mensen in het vliegveld zaten. En zo lief als deze dame was, wou ze me graag een lift aanbieden naar het huis van een vriend waar ik zou verblijven in Auckland. Dus om 2 uur ’s nachts (Bali tijd) en 6 uur ’s morgens (Nieuw-Zeeland tijd) liepen we door douane om ons koffer op te halen. En stapte ik de auto in bij deze mevrouw samen met haar man en haar zoon, die me iets later voor de deur af zette bij het huis van Jack. Jack is de jongen waarmee ik in India en Sri Lanka heb gereisd en die ik zo een 4 maanden niet meer gezien had. Toen hij na werk terug thuis kwam was het ook weer als vanouds gezellig. We hebben boodschappen gedaan en ik heb weer voor het eerst in zes maanden normaal gekookt. Het plan is om van het weekend naar een wijnproeverij te gaan op een eiland dichtbij Auckland. Op hetzelfde moment ben ik erover aan het nadenken om een auto te kopen om in rond te rijden en in te slapen. Dus we gaan kijken hoe die plannen samenvallen dit weekend.

De aankomende drie weken zal ik te vinden zijn in het noorder eiland van Nieuw Zeeland, waar ik daarna mijn lieve papa ga ontmoeten in Wellington en we samen 2 weken gaan rondreizen.

Liefs!