Aan alle goede dingen komt een eind

Hi hallo,

Het is echt zover, ik ben op weg naar huis.

Nu ik hier (na mijn eerste vlucht van Canberra naar Melbourne) aan het wachten ben op mijn vlucht het land uit, begint het eindelijk in te zinken dat het avontuur voorbij is. En ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog niet helemaal naar uitkijk. Maar misschien voel ik me daar anders bij als ik de luitjes weer zie. Plus, pap heeft een nieuw huis gekocht, dus dat is meteen een interessante verandering thuis. Maar ik heb in ieder geval nog een drukke laatste 2 maanden gehad in Australië.

Niet veel later na mijn laatste blog, heb ik alles in de auto gegooid en ben ik naar het noorden gaan rijden. Naar de warmte, aangezien het koud begint te worden in Canberra. Over 2 dagen verspreid naar Brisbane gereden, waar ik mijn kamergenootje van Amerika heb opgezocht voor een weekje. We hebben niet speciaal veel gedaan, als een beetje rondgehangen en bijgepraat wat de afgelopen 6 jaar in ons leven is gebeurd.
Vanuit Brisbane ben ik met mijn autootje naar de Gold Coast gereden, waar ik ook een week de tijd had. Nu was het vrijwel slecht weer de gehele tijd dat ik daar was, dus veel strand heb ik niet gezien. Maar het was op z’n minst warm weer. En ben toch een klein beetje verkleurd daar. Plus er was een “life guard” competitie gaande, niks mis mee om naar te kijken.
Na de Gold Coast kwam voor mij het meest leuke van de reis, namelijk Cairns. Vanuit Brisbane vloog ik op en neer naar Cairns voor een lang weekend om te duiken. Uiteraard in the Great Barrier Reef. Ondanks dat zoveel mensen me al hadden verteld dat het hele rif volledig geruïneerd was, vond ik het zelf toch nog een mooie duik locatie. Wellicht ook doordat de dagelijkse baan van de “dive master” is, om flora en fauna onder water te inspecteren. En wij dus al deze grappige planten en dieren konden aanraken wat normaal niet mag/kan. Nu was het ook regenachtig in Cairns, dus veel meer met mijn andere dagen heb ik niet gedaan.
Terug in Brisbane ben ik nog een klein stukje naar boven gereden naar Noosa. Een van mijn favoriete plekken in Australië. Hier heb ik wat leuke mensen ontmoet. Met deze luitjes ben ik naar het strand gegaan, wandeling in het natuur park gemaakt en op stap gegaan in de enige bar in het dorp. Misschien beviel het me ook extra goed aangezien het daar vrijwel de hele week mooi weer was, en mooie zonsondergang kleuren tevoorschijn kwamen.
Vanaf nu begon de rit terug naar Canberra op een veel langzamer tempo dan de heenweg. Startend met Byron Bay. Nu was Byron bay dé plek voor veel toeristen en locals. Ik was er niet zó enthousiast over, maar het was een fijne plek om te shoppen, omdat het zo een grote toeristen hub is. Ook heb ik de iconische vuurtoren bezocht en hippe “superfood” eet tentjes. Dat gecombineerd met “frozen yoghurt”. De laatste avond daar was er een talenten show in een van de hostels, en dat was beter dan ik had verwacht.
Mijn zon-verkleur dagen waren nu wel voorbij, sinds ik steeds verder naar beneden aan het rijden was. Coffs Harbour was de korte stop voor ik een stukje land inwaarts naar Bellingen ben gaan rijden. Coffs Harbour was beter dan ik had gedacht, met een mooie haven, een uitzicht punt en “the botanical garden”.
Bellingen was een goede verassing. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, aangezien ik op advies van een Australisch gezin daarheen ben gegaan. Het was een veel kleiner hostel dan de andere hostels waarin ik verbleef. Maar er werkten daar 4 backpackers in ruil voor accommodatie. Als ze klaar waren met werk, kon ik met deze mensen op pad en dingen ondernemen in de omgeving. Deze plek was omringd met natuur en watervallen, super mooi om in rond te wandelen en zelfs om te zwemmen! Best koud wel kan ik je vertellen. Ik wou dat ik daar wat langer de tijd had.
Maar ik moest door naar Port Macquarie, de plek waar ik op de heenreis mijn overnachting stop had gemaakt. Hier heb ik een poging gedaan om rond te fietsen, wat een ongelofelijk hopeloze poging was. Ik had een fiets zonder versnellingen en hoge heuvels. Dus die fiets heb ik ingeruild voor mijn auto, en de tour in mijn auto gemaakt. Ook in deze plek ben ik de vuurtoren gaan bezoeken, waar een lokale man vertelde over kamelen op het strand een paar 100 meter verderop. Dat moest ik natuurlijk met mijn eigen ogen zien. Het meest unieke aan deze ervaring, was de man die de kamelen verzorgden. Een erg hilarisch en typische Australische man, met een bierbuik en een lange grijze baard. Ook heb ik hier het koala ziekenhuis bezocht, waar alle permanente gewonde koala’s wonen.
Next stop, Hunter Valley, oftewel de wijnstreek. Je kan al raden wat ik hier heb gedaan op een fiets met versnellingen, ik kan natuurlijk geen wijn drinken én auto rijden. Paar wijngaarden bezocht en wijn geproefd, wat allemaal erg goed smaakte.
Laatste stop op de route was de Blue Mountains. Nu ben ik hier al een aantal keer geweest, maar het is zo een mooie plek dat ik dat nog in het programma wou hebben. En het uitzicht was wederom prachtig. Het was wel een stuk kouder dan de laatste keer dat ik daar was.

En dat was ook meteen mijn realisatie moment dat ik bijna terug in Canberra was, aangezien winter net gestart is in Australië en dus bepaalde gebieden koud worden. In plaats van Canberra, kon ik bij een lief ouder echtpaar (Peter & Jane) verblijven in Braidwood, ongeveer 1 uur van Canberra vandaan. Met Jane heb ik van alles ondernomen in mijn laatste 3 weken. Eerste activiteit met dit echtpaar op de planning was de reden waarom ik op tijd terug in Canberra moest zijn, namelijk de doping van een kindje (Carson). Carson is de zoon van een goede vriendin van me in Canberra en werd bovenop de doping ook 1 jaar. Het was erg goed om ze weer te zien na 1,5 maand weg te zijn geweest. Ook hebben we Peter en Jane’s vakantie huis opgezocht aan de kust, de familie ontmoet voor Moederdag en heb ik met de zoon een whisky brouwerij bezocht waar hij helpt.
Mijn laatste week ben ik vrijwel in Canberra geweest, en heb ik de families van mijn oppas adressen bezocht. Wat fijn was om ze nog te zien voordat ik naar huis vertrok.

Deze ochtend hebben Justin, Dee en Carson mij op het vliegveld afgezet en heb ik nu mijn eerste vlucht al achter de rug. De vlucht van Canberra naar Melbourne. In een uur of 3 zit ik op een 14 uur durende vlucht, met daarna een overstap in Dubai voor 3 uur, en dan de volgende vlucht naar Amsterdam voor nog eens 7 uur. Het is veilig om te zeggen dat ik na al dat vliegen wel blij ben om te landen in Amsterdam en voorlopig een tijdje in het land te blijven…. denk ik.

Liefs,

Suus